Nahisi njaa (=Ik heb honger)

Een vervolg verhaal vanuit Tanzania, met mijn meest voorkomende uitspraak en behoefte als titel. Deze uitspraak werd natuurlijk direct vertaald.



5 mrt.

Om aan deze behoefte te voldoen, gingen we op zoek naar de meest complete en geschikte supermarkten. Het liefst met bekend Nederlands spul (vlokfeeeeeeeeeeest). En zowaar, na een routebeschrijving van mede compound-bewoners (ze riepen al: jullie Nederlanders moeten daar zijn), liepen we op een winkel af die adverteerde met: ‘Jumbo, de slimste prijs’. Ons geluk kon niet op. Venco hagelslag, Slankie (afdingen naar 0.75 euroct.), limonade, tonijn, Knor, Honig, sperziebonen in pot, EARPELS (meenden Jame en Juul eindelijk dat geen enkele ouder hun meer die aardappelen aan zou smeren. Wilke wel).

Walhalla !



Als jullie vrouwen Boer zoekt vrouw International gevolg hebben, kan boer Wim uit Tanzania jullie niet ontgaan zijn.

Tijdens een bakkie leut keek Juul alsof ze spoken zag. Ze noemde boer Wim. Om te beoordelen of ze daadwerkelijk een zonnesteek opgelopen had, loerden Jame en ik naar deze boer Wim. En jawel… we konden overtuigd zwaaien en boer Wim in het Nederlands aanspreken. Boer Wim leek het machtig te vinden, met ondertussen een aanwezige vrouwe (nog steeds dezelfde) Evelien op de whatsapp. Evelien verblijft in Nederland. Ze zoeken elkaar regelmatig op.



6 mrt.

Alles hier in huis begeeft het langzamerhand. Raad ‘s wie hier verantwoordelijk voor is. Koning spierbal loopt hier rond… en dat Tanzaniaanse materiaal is er niet bepaald op gemaakt.

Kastjes vallen uit elkaar…de doorspoelhendel in handen…overloop toilet…deur uit deurpost slaan…enigst bedlaken in 2 stukken scheuren…Wilke…



Vandaag had ik ook mijn eerste ervaring met diarree. De dames heb ik maar naar een feestje begeleid, natuurlijk was ik ook nieuwsgierig. Dit draaide op een retourtje thuis uit: kruisbeens naar huis.

Wat was ik 2.5 dag goed beroerd, aangezien ik het in eerste instantie vertikte antidiarree middelen in te nemen. Van thuis uit ben ik dat gewoonweg niet gewend.

Op zulke momenten kan het praktisch inzicht van vrouwen wel handig zijn ! Net als de zorg die ze me gaven. Dan bof ik het wel.

Nu alleen Juliet nog aan de diarree.



De vrouwen hebben overigens een prachtavond gehad. Wat wil je ook…geen over beschermde man om hen heen.



12 mrt. (KCMC)

Vandaag heb ik mijn eerste 3 weken stage op ENT (KNO) afgerond. Niet de grootste uitdaging (vanwege ontbreken handelingen en het soepele verloop van de zorg), maar zeer georganiseerd en veel kennis opgedaan m.b.t. de interne processen KCMC en ziektebeelden - met dank aan sister Tatu. Ondertussen weet ik mijn eigen leermomenten altijd wel te vinden/te creëren.

Maandag ga ik los op de SICU (Intensive Care surgery).



Wijze uitspraken van sister Tatu (een zeer inspirerende en competente verpleegkundige):

‘A king lion is surrounded by queens. You r that king.’

Ha. Zo voel ik dat ook!!



13 mrt.

Onze eerste pub crawl, per DalaDala, gevuld met +- 30 compound-bewoners. De eerste stop was een verlaten treinstation, met uitzicht op de 2 bergtoppen, waaronder Kilimanjaro. Vervolgens Pamoja, een grillbar. Walhalla!

Helaas liet het eten 2 uur op zich wachten. Zo vaak hebben ze dus niet spontaan 30 zuiplappen op visite. We sloten af in de Rooftopbar (met uitzicht over Moshi) en Glaciers (plaatselijke club in de open lucht, met riet aangekleed (Hawaï tintje) en de bekende dansbattles tussen de plaatselijke bevolking. Wij als Mzungu’s kunnen natuurlijk niet meekomen. Gewoon niet aan beginnen. Nee. Zucht…



Wist je dat…

· Willemyn, dat jouw Gopro nu op m’n petje staat geïnstalleerd !

· Het samenleven met 2 vrouwen best lastig kan zijn. Het is immers 2 tegen 1 sparren. Het is soms overleven

· Alle compound-bewoners (KCMC stagiaires) onderling optrekken. Iedereen staat elkaar bij met koken, aanbieden van stroom wanneer een ander huis het minder getroffen heeft, barhangen en organiseren van uitjes

· We onze crib delen met een paar Zweden en wij dit regelmatig vergeten, per ongeluk. Hollen we weer in ons nakie of gebrek aan kleren door huis! Zo kan dat thuisthuis namelijk ook.

· (BETALING IN KCMC) De zorgvrager zijn eigen opname en ingreep vooraf betaald, waarbij ze een stempel ontvangen op hun dossier. Deze komt vervolgens op de afdeling te liggen. De dokter beoordeelt het dossier en de opname gaat van start.

Ook de poliklinische afspraak dient de zorgvrager vooraf te betalen.

Voor diegene die zich de opname niet kan veroorloven, wordt de mantelzorg gevraagd bij te springen. Is dit niet mogelijk, dan neemt de social wellfare de organisatie van de zorg op zich. De financiering wordt na de ingreep beoordeelt door de director of hospital services en komt te vervallen.



Tot de volgende !